در ادامه، انواع شاخص های پر کاربرد در نگهداری و تعمیرات را نام می بریم.

شاخص های مختلفی برای اندازه گیری به منظور های مختلف برای برنامه نگهداری و تعمیرات پیش بینی شده اند. هم چنین ممکن است از چندین شاخص به منظور تحلیل به کار گرفته شود.

از این شاخص ها برای ارزیابی هر واحد تعمیراتی باید به صورت جداگانه استفاده شود تا در مقایسه ی مقدارهای  بدست آمده، نتایج مؤثری از روند تعمیرات سیستم های هر قسمت در اختیار مدیران نگهداری و تعمیرات قرار بگیرد.

بطور معمول، هزینه ی نگهداری و تعمیرات در هر واحد تولیدی می تواند حداقل 15 و حداکثر 40 درصد باشد.

با توجه به تمایل مدیران هر سازمان در مسیر خودکاری ساز عملیات ها، مکانیزه کردن فرآیند نگهداری و تعمیرات، یک امر بسیار مهم در این زمینه می باشد.

انواع شاخص های نگهداری و تعمیرات که در ارزیابی عملکرد قطعات و سیستم ها استفاده می شوند عبارتند از:

شاخص OEE ( مخفف عبارت Overal Equipment Effectiveness ) :

به معنی اثر بخش کلی تجهیزات

شاخص MTTR ( مخفف عبارت Mean Time To Repair ) :

به معنی متوسط زمان تعمیر قطعات

شاخص MTBF ( مخفف عبارت Mean Time Between Failures ) :

به معنی متوسط زمان بین خرابی ها

شاخص TEEP ( مخفف عبارت Total Effective Equipment Performance) :

به معنی مجموع عملکرد مؤثر در تجهیزات

شاخص Downtime :

به منظور زمان متوقف شدن تجهیزات استفاده می شود.

شاخص PMP ( مخفف عبارت  Planned Maintenance Percentage ) :

به معنی درصد نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده

شاخص  Maintenance  Backlog :

به معنی عقب ماندگی نگهداری و تعمیرات

شاخص PMC ( مخفف عبارت  Preventive Maintenance Compliance ) :

به معنی رعایت نگهداری پیش گیرانه

در این مطلب شاخص های رایج و پر کاربرد را نام بردیم.

در مطالب دیگر به معرفی و بررسی ، مزایای هر کدام از این شاخص ها می پردازیم.