در این مطلب می خواهیم به مواردی که نباید برای زمان بندی و برنامه ریزی در نگهداری و تعمیرات انجام دهیم، می پردازیم.
غافل شدن از شاخص های کلیدی
اندازه گیری اثر بخشی برنامه و زمان بندی در نگهداری و تعمیرات یک موضوع بسیار مهم می باشد.
چون که با پایش شاخص های موجود می توانیم فرصت های بهبود را شناسایی کنیم و فرآیند های تصمیم گیری شرکت و یا سازمان مان را به صورت هدفمند هدایت کنیم.
قطعا نمی توانیم فقط با یک معیار کلی وضعیت زمانبندی و برنامه ریزی فعالیت های نگهداری و تعمیراتمان را اندازه بگیریم.
در این مواقع، شاخص های مهم عملکرد می توانند یک دید صحیح از عملکرد سازمان یا شرکت داشته باشند و در درک بهتر از وضعیت زمان بندی و برنامه ریزی فعالیت های تعمیر و نگهداری کمک کنند.
ناتوانی در ارائه بازخورد فعالیت های تمام شده
وقتی که یک فعالیت تعمیراتی اتمام می یابد، باید در اولین فرصت ثبت شود و مستندات آن نوشته شود.
مثلا اگر تکنسین های ما در بازخوردهای خودشان از عبارت هایی مثل :
کار انجام شد
رفع عیب شد
چک شد
بررسی شد
و . . .
استفاده شود بدین معنی می باشد که داده هایمان به صورت غیر شفاف و ضعیف وارد cmms شده است و
نتیجه این می شود که بدرستی نتوانیم فرصت های بهبود و علت های خرابی را پیدا کنیم.
اگر تکنسین های تعمیراتی بازخورد کامل و دقیقی ارائه دهند، برنامه ریز های ما می توانند یاد بگیرند و از آموخته های خودشان به منظور بهبود برنامه های بعدی و همچنین بهبود فرآیند زمان بندی و برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات استفاده کنند.
ناتوانی در تاخیر بر حسب بازخورد گروه های اجرا
برنامه ریزهای نگهداری و تعمیرات ما قرار است تکنسین های تعمیرات را به ارائه بازخورد در خصوص دستورکارهای نگهداری و تعمیرات، تشویق کنند
تا بتوانیم بر اساس بازخوردها، برنامه های آینده سازمان یا شرکت را بهبود دهیم.
این یک نکته ی بسیار مهم است که برنامه ریزهای ما به بازخوردهای گروه های اجرا توجه کنند و به آن ها ترتیب اثر دهند.
در این صورت است که تکنسین های ما احساس می کنند صدایشان شنیده می شود و ترغیب می شوند که بازخوردهای دقیق تری را ارائه دهند.
برنامه های ضعیف و بی اهمیت برای فعالیت ها
برنامه ریز های نگهداری و تعمیرات باید برنامه های کار به صورت استاندارد را با جزئیات کافی برای هر فعالیت انجام دهند
به شکلی که گروه های اجرا بدون هیچ گونه توقف و بدون نیاز به کسب اطلاعات تکمیلی از نحوه ی کار، بتوانند فعالیتشان را در بالاترین سطح کیفیت، به پایان برسانند.
برنامه های کار به صورت استاندارد به عنوان مهم ترین ابزار برای زمان بندی و برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات باید شامل موارد :
ابزار و قطعات یدکی مورد نیاز
تخصص و مهارت های مورد نیاز برای انجام کار
زمان تخمینی برای انجام کار
باشد که کار انجام شود.
همچنین این برنامه در حالیکه شامل اطلاعات دقیق و مورد نیاز می باشد، باید به شکل ساده و روان باشد
به طوری که کم مهارت ترین و کم سواد ترین نفرات هم بتوانند متوجه ی آن شوند و از آن استفاده کنند.
کم تجربه ترین و همچنین تازه وارد ترین تکنسین ها هم باید بتوانند مثل افراد با تجربه، در بالاترین سطح کار کنند و این مهم فقط با برنامه کار استاندارد امکان پذیر می باشد.